25 marca 2011

Sutasz na występach

Wiosna w rozkwicie, a u mnie na parapecie zakwitł grudnik. Jak nazwa wskazuje mój kwitnie w pażdzierniku i w marcu. A może nie taki mało mądry ten kwiat. Jutro znowu śnieg na mazurach.




Pisałam we wcześniejszym poście o sutaszowych zapędach mojego najstarszego dziecięcia, imieniem Milena. I jak obiecała, przywiozła mi wybrane wcześniej z pracowni elementy ceramiczne oprawione w kolorowe sznurki. Muszę przyznać, że duma mnie rozpiera. Dzisiaj pokazuję pierwsze biżuty, które nie należą już do próbnych.


W tych kolczykach główne ozdobniki to ceramiczne koliste elementy poszkliwione "błękitną stalą" , reszta to perły i szklane koraliki, no i oczywiście sznurki sutaszowe.



Ja najbardziej upodobałam sobie tę bransoletę, jest w spokojnych tonacjach i pasuje niemal do każdego stroju. Ten duży kaboszon to element z jasnej gliny poszkliwiony cracle transparentnym. Dalej są dwa dużo mniejsze, perły i szklane maleństwa .




Kolczyki z podobnym granatem (mieszanka szkliw) jak w poprzednich, ale zupełnie inna kolorystyka i styl. Takie typowo do pracy, na co dzień. Nie rzucają się w oczy.




Tutaj grają jako duet z bransoletą.



Serdecznie Wam dziękuję za odwiedziny i zostawianie miłych dla duszy słów. Staram się wpadać z "rewizytą" do Was, jak tylko czas mi pozwala, bo chęć mam zawsze. Tak dużo ciekawych rzeczy tworzycie, że działacie, że tak powiem narkotycznie. Powraca mi zapał do szydełka, drutów, nawet krzyżyki chodzą mi po głowie. A tyle glinianych pomysłów czeka na realizację.
A..... jeszcze coś. Wczoraj odgrzebałam z maminych czeluści ( taki składzik niby strych) kołowrotki. Okazało się że są dwa. Jeden ma ponad 100 lat . Oba wymagają trochę renowacji. Ale mi się oczy zaświeciły do przędzenia, czyt. do nauki przędzenia. Sama jestem ciekawa jak mi się udadzą pierwsze próby. Ale jak sobie przypomnę moje pierwsze spotkania z gliną, to jestem spokojna. Nie od razu Kraków zbudowano.

Z życzeniami miłych początków wiosny, do następnego:)))


10 marca 2011

Wiosennie o końcu zimy

Dziś chcę przedstawić wiosenne kolczyki ceramiczne, których forma lepiej sprawdza się w przypadku braku szali na szyi, czyli gdy pozwala im się swobodnie dyndać. Mają ok. 6 cm długości i cały element ozdobny jest sztywny, więc czynnik swobody jest dość istotny.

W przygotowaniu bardziej różnorodne projekty tych kolczyków.

Dredowe nastroje jeszcze królują w moim biżuteryjnym świecie, mimo tego, że zima w odwrocie. Szerokim gestem zapraszam wiosnę, co widać ( tak mi się wydaje ) na szkliwach i kolorach czesanki- naszyjnik z samego filcu poniżej.

Na koniec pragnę się pochwalić i ogromnie podziękować dla Moniś-ki , dziewczyny, którą bardzo cenię za pracowitość i pomysłowość. Dzięki tej przesyłce mogę podotykać jej słynne gnieciuchy ( to ten fioletowy kwiat ), a beżowy notesik jest tak słodki, że żal zacząć w nim robić zapiski. Moniko, dziękuję pięknie, buziaki !!!

Dziękuję Wam za zaglądanie do mnie, no i za te wszystkie miluchne słowa. Staram się odwiedzać Wasze blogowe progi, ale tyle tego jest, co chwilę odkrywam coś wspaniałego. Żegnam się z Wami, moje drogie,do następnego:)))