Nowy koralikowy projekt i tęsknota za siostrzeńcem.

Dziś chcę pokazać mój nowy wzór koralika. Powstał tak od niechcenia, podczas oglądania jakiegoś filmu. Już pierwszy mnie zaintrygował i uruchomił wyobraźnię. Ulepiłam ich kilkanaście,i już następnego dnia po lekkim podeschnięciu mogłam co nieco z nich uwić. Bardzo ciekawiło mnie, jaki efekt można uzyskać z takich kształtów. Po wyjęciu koralików z pieca jako pierwszą uplotłam bransoletkę. Dziś po wykończeniu i zebraniu kilku pochwał pojechała heh, hen , za Odrę. Szkliwo kardynalskie znowu nie zawiodło.

Dzisiaj wzięłam w ręce mój Canonik po rehabilitacji , nie mogłam się oprzeć, pstrykałam co miałam pod ręką. A że ostatnio najwięcej robiłam dużych pierścieni , oto kilka z nich .

Ten model jeszcze z serii z inną bazą.

A tutaj mój ostatnio ulubiony kształt- łezka, z zastosowaniem w zawieszce. W następnym poście pokażę nowe sztyfty w formie takich łezek.

To zawieszka z owalem.

Tegoroczny październik będzie dla mnie trudnym okresem. Nie dość, że moje dwie studentki wybyły z domu, to pożegnałam dziś ( po 3 miesiącach pobytu w Polsce) moją najmłodszą siostrę, szwagra i tego oto słodziaka. Ciężko będzie uporać się z tęsknotą szczególnie za tym brzdącem. Agnieszko, to właśnie jego pierwsze mleczne ząbki (na razie ma 2) i włoski znajdą schronienie w arcypięknym pudełeczku od Ciebie( dla niewtajemniczonych ABOKU zrobiła cudeńko na chrzest w lipcu, a ja pokazałam je tu chyba dwa posty temu).

Jutro zacznę szkliwić biskwity na kolejny wypał. Włączę Trójkę, i myślę, że nie zasmucę się na amen. Również Wasze blogi pomogą mi w odpędzaniu tęsknych wspomnień. Bo dzieje się na nich, oj dzieje!!! Jeszcze nie zdążyłam nadrobić zaległości z wakacji.
Życzę Wam miłego i nadal cieplutkiego tygodnia. Aha, pięknie Wam dziękuję za zaglądanie do mnie i ciepłe słowa. Postaram się częściej wrzucać nowości.
To dzisiaj na tyle:)
Dobrej nocy!